BİZE YAZDIM

Hava çok sıcak daha da sıcak olacak.

Klimalı ortamlar en mantıklısı. En azından benim için öyle.

Sıcaklar da dışarı da olmayı sevmiyorum.

Gelelim bu hafta ki tavsiyelerime.

Haftanın kitabı;

Zülfü Livaneli “Kardeşimin Hikayesi”.

Kitaba başlayınca elinizden düşüremeyeceğiniz, bıraktığınız zaman aklınızın kalacağı, anlatımı çok iyi. 2-3 günde okuyabileceğiniz, bitince aklınızın kalacağı bir kitap.

Haftanın filmi;

23 Ağustos’ta vizyona giren “Bu Aşk Fazla Sürmez”.

Başrollerini Rose Byrne ve Simon Baker’in paylaşıyor.

Bir partide tanışıp evlenen bir çiftin, cicim aylarının çabuk bitmesiyle yaşadıkları sorunları anlatıyor. Kahkahalarla güleceğiniz romantik film.

Dip not: Filmde +15 sınırı var.

Haftanın şarkısı;

Sinan Akçıl “Bize Yazdım”.

Sözü ve müziği Sinan Akçıl’le ait.

Şarkı dinlerken beni çok uzaklara götürüyor. Umarım sizde de aynı etkiyi bırakır.

Haftanın mekanı;

Cihangir, Cafe Smyrna.

Cihangir’in kafeleri çok meşhur. Hepsi birbirinden otantik, şirin ve çok sıcak.

Ama ben en çok Cafe Smyrna’yı sevdim. Cihangir’in ortasında olması, çok değişik objelerle renklenmiş dekorasyonu, birbirinden lezzetli yemekleri ve güler yüzlü personeliyle bir başka güzel Smyrna.

Saatlerce sıkılmadan oturup arkadaşlarınızla sohbet edebileceğiniz ve her an içeriye hayranı olduğunuz bir sanatçının girebileceği çok salaş bir mekan.

Yolunuz düşerse ki mutlaka düşsün gidip yemekleri tadın.

Haftanın sözü;

Bütün tesadüfler, sizlerin imtihanlarınız için hazırlanmış ortamlardır. Etrafınızdan hem ders alacak, hem ders vereceksiniz. Bilgi Kitabı

ALİ İSMAİL KORKMAZ

Ali İsmail’in dayak yediği görüntülerini izlerken kanım dondu resmen!

Tek suçu, o sokaktan geçmek.

Sokaktan geçti diye tekmelerle dayak yiyerek öldürüldü.

Utandım!

İnsanlık adına utandım!

O her tekmeyi atana, insan demeye utandım!

Ali İsmail Korkmaz’a sahip çıkmayanlar adına utandım!

O kişilerin vicdanları adına utandım!

Müslümanlık adına utandım!

Utandım, utandım, utandım!

HAFTANIN TAVSİYELERİ

Yepyeni bir hafta başladı.

Yaz mevsiminin son demlerini yaşıyoruz.

Herkes yavaş yavaş tatilden dönmeye, İstanbul eski havasını almaya başladı.       

Bu hafta ne okuyayım, hangi filmi izleyeyim, nereye gideyim diyenlere birkaç tavsiyem olacak.

Haftanın filmi;

 9 Ağustos’ta vizyona giren Elysium: Yeni Cennet.

Baş rollerini Matt Damon ve Judie Foster’ın paylaştığı, bilimkurgu severlerin ilgisini çekecek muhteşem bir film. Konusu, 2154 yılında insanların iki sınıfa ayrılıyor. Bir grup yoksulluk, hastalık, savaş olmayan Elysium denilen uzay istasyonun yaşıyor, diğer grup da dünyada yokluk içinde yaşıyor. İki dünya arasındaki eşitliği sağlamak için Elysium’a gitmeye çalışan Max’in yaşadıklarını anlatıyor.

Haftanın kitabı;

Sarah Jio’nun yazdığı Mart Menekşeleri.

Belki birçoğunuz okuduğu ama okumayanların mutlaka okuması geren bir kitap. En iyi kitap ödülüne layık görülen bu kitabın, hiç bitmesini istemeyeceksiniz.

Aşk, dostluk, gizemin harmanlandığı sıcacık bir konusu var. Okurken kendinizi o adada hissedeceğinizden emin olabilirsiniz.

Haftanın mekanı;

Yeniköy Emek Kafe.

Yaz, kış tercih ettiğim bir mekan. Özellikle kahvaltıları denemeye değer.

Dostlarınızla uzun sohbetler edebileceğiniz, tek başınıza gidip denizi, martıları izleyip kahvenizi yudumlayacağınız hatta dalga sesleri eşliğinde kitabınızı okuyabileceğiniz çok keyifli bir yer.

Haftanın şarkısı;

Mustafa Sandal, Tesir Altında.

Söz, müzik Gülşen, düzenleme Ozan Çolakoğlu. Gülşen’in vokalini de duyabiliyorsunuz şarkıda.

Beni tesiri altına aldı eminim sizi alacak, son ses keyifle dinleyip uzaklara giderken eğlenebileceğiniz bir şarkı.

Haftanın sözü;

Bugün; dünden daha güçlüsün. Bugün; dünden daha iyisin. Bugün; dünden daha farklısın. Uyandığın her güne şükür et ve senin değerini bilmeyen hiç kimseye değer verme. Arda Erel

Mutlu haftalar!

EVRİM NEDİR?

Hiç sordunuz mu kendinize neden dünyaya geldim ?

Burada ne yapıyorum?

Neden acı, sevinç yaşıyorum?

Neden doğuyorum, neden ölüyorum?

Yaşadıklarımın bir anlamı var mı ?

Hepsinin bir cevabı var. Ve köşe yazılarımı takip edenler, zamanla tüm soruların cevabını alacaklar.

Dünya da beden almamızın tek sebebi, evrimlerimizi tamamlamak. Evet, sadece evrim için dünya da bedenleniyoruz.

Yani gezmek, tozmak, eğlenmek, alışveriş yapmak, yiyip, içmek için gelmiyoruz dünyaya.

Evrim, mikro enerji olarak girilen dünyamızdan  “Hakiki İnsan” olarak çıkma sürecidir.

En basit anlatımıyla, zaman boyutuna bağlı değişim demektir.

Bu değişim gözle görülebilen, bedensel bir değişim değildir. Tamamen hücresel değişimdir.

Evrim, madde içindeki enerjinin, madde (hücre) ile birlikte girdiği, sayısız olaylardan ve sayısız deneyimlerden edindiği, bilgi ve bilinç kazanımıdır. 

Evrimi yapan ruh değildir. Ruh, insanın içinde de değildir.

O, evrensel bütünlüğü kapsayan bir güçtür. Her şey var olurken bütünlükle aynı anda var olmuştur.

Ruh, nötr bir potansiyeldir ve evrime ihtiyacı yoktur. O, bizim yaşam gücümüzdür.

Hakiki insan, seviyesine ulaştıktan sonra devam eden frekans ve enerji yükselmesi, bilinç artımı ise TEKAMÜL'dür. Tekamül, sonsuza kadardır.

Her Evrim boyutu, 7 katmandır. 3. Evrim boyutu olan dünya evrimi de 7 katmandır.

Bunlar  katmanlar  şöyledir :

1-     Bilinçsizlik katmanı

2-     Şuurlama katmanı

3-     Bilinç katmanı

4-     İdrak katmanı

5-     Şekil ibadeti katmanı

6-     Gönül ibadeti katmanı

7-     Bilinç ibadeti katmanı

Her evrim boyutunu tamamlayan varlık Hakiki İnsan olmaya bir adım daha yaklaşmış demektir.

Yani, yaşadığımız iyi ve kötü her şey bize bir şey öğretiyor. Özümüzü bulmamıza yardımcı oluyor.  İyilerinizi ve kötülerinizi sevin, sarın onları. 

DİREN ŞORT

Şort özellikle yaz aylarında kurtarıcı kıyafetimiz. Giy üstüne tişört, giy ayağına parmak arası terlik dolaş rahat rahat. Akşam oldu mu giy şık bir bluz, bir topuklu al sana gecenin en şık bayanı.

Meral Tamer, bayram namazında, markette, cenaze evin de, hastane de giyilen şortları eleştirmiş!

Hiç birimiz cenaze evine giderken şort giyecek kadar şuurumuzu kaybetmedik.

Hastaneye, markete, kasaba, manava istediğimiz kıyafetle gideriz, şort giyilemez diye bir yönetmelik yok!

Bayram namazına ne zamandan beri kadınlar da gidiyor, rahatsız etti sizi bu görüntü?

Giyinmenin yaşı olmadığı gibi, şort giymenin de bir yaşı olamaz.

Tatil ve şehir içi diye ayırdığımız bir şort koleksiyonumuz da olamaz.

Fiziğine göre özgür iradesiyle insan istediği şortu istediği yerde giyer. Buna hiç birimizin yorum yapma hakkı yok, olmamalı da.

İster tesettürlü, ister açık, ister çarşaflı herkesin kararına, giyimine saygı duymak zorundayız. 

BAYRAMLAR

Hani eski bayramların tadı diyecek kadar yaşım büyük değil ama çocukluğumdaki bayramları düşündükçe, bayramların tadı yok artık.

Bayram demek artık tatil demek, dinlenmek demek.  Tatile gitmeyip, İstanbul da kalanlar için de büyükleri ziyaret etmek zevk değil, eziyet.

Toplu samimiyetten uzak atılan bayram mesajları, gece saat 12 oldu mu doğum günü kutlar gibi sosyal medyadan kutlanan bayramlar..

Bayramların da amacı şaştı artık. Samimiyetini kaybetti. Bence biz toplum olarak geleneklerimizi kaybettik. Biz geçmişimizi kaybettik.

SEN NE İSEN KARŞINDAKİ DE ODUR!

Birbirimizi kınamak, ayıplamak, ön yargılı yaklaşmak, ayrım yapmak, kin, nefret, sevgi, şefkat, aşk özümüzde olduğu için gösterebildiğimiz duygulardır. Kendimizde olmayan bir duyguyu tarif edemeyiz, hissedemeyiz, bilemeyiz.

Karşımızdaki kişiler için düşündüklerimiz, hissettiklerimiz ve dile getirdiklerimizle aslında kendimizi tarif ediyoruz. Kendisinde olmayan bir duyguyu kişi karşısındakinde göremez. Gördüğümüz herkes aslında bizim aynamız. Bize bizi gösteriyor. Onda ki her huyun aynısı bizde de var. Kınadığımız ya da sevdiğimiz her özelliği bizde de var. Sen ne isen karşındaki de odur. 

DİREN CİNDY

Dün akşam köpeğim Cindy ile Kuleli sahilinde yürüyüş yapalım dedik. Yarım saat bile sürmedi yürüyüş maceramız. Hatta yürümedik, Cindy kucağımda ben yürüdüm sadece!

Niye mi? işte sebepleri:

Sahil boyunca çimenlere masa kurmuş mangal yapan vatandaşlarımız vardı. Cindy’i görünce rahatsız oldular! Sanki sahilde köpek gezdirmek yasak ama mangal yapmak serbestmiş gibi!

Diğer tarafta balık tutan vatandaşlar vardı. Onlar da “ Aman dikkat abla, iğne batar ayağına yol kenarından yürüt” diyerek engel oldular.

Yol kenarından yürüyelim dedik bu sefer de yürümeyen duran ablalar, ağabeyler, amcalar, teyzeler sağ olsun yolu kapamış, gemileri seyrediyorlardı. Yine yürüyemedik ve geçmek için izin istedik diye yüzümüze dövecek gibi baktılar sanki küfür ettik!

Sonra sahil bitti, kaldırımdan yürüyelim dedik. Bu sefer de kaldırıma park etmiş araçlar yüzünden yoldan yürümek zorunda kaldık.

Zavallı ben ve Cindy, yürüyüş keyfimiz kursağımızda kalmış şekilde biraz sitenin bahçesinde gezip eve geldik.

Fenerbahçe Parkı kapatılmasaydı ne olurdu? Köpekler mutlu, insanlar mutlu ne keyifli bir ortamdı.

İstanbul’un en büyük eksiği evcil hayvanlar için yapılmış bir parkın olmaması. Yetkililer sesimi duysa şöyle güzel bir evcil hayvan parkı yapsa ne güzel olur demi dostlar..